Bangkok adventures

Oke, daar komt ie dan! Mijn eerste reisverhaaltje, vanuit Bangkok. De eerste dag begon gelijk goed. Inpakstress tot diep in de nacht, een ontstoken oog en nog even 3 minuten voor vertrek 2 presentaties op film vastleggen omdat dat het enige was wat ik nog voor school moest doen. Dat stel je natuurlijk ellenlang uit en dan kom je in deze situatie terecht. Ontzettend prettig, zeker als je na 6 pogingen nog steeds niks op film hebt staan en je eigenlijk al 10 minuten geleden vertrokken had willen zijn. Afijn, alles is gelukt en de weg naar Schiphol was vrij rustig dus ik kwam ruim op tijd aan. Maar natuurlijk ga ik eerst 20 minuten in de bagage rij staan om er daar pas achter te komen dat ik nog moet inchecken, ergens anders. En als ik dan eindelijk ingecheckt ben, wil die zelfhelpband mijn tas natuurlijk niet accepteren. Uiteindelijk via de servicebalie toch alles geregeld en nog 2 uur over voor vertrek! Na de nodige traantjes en knuffels op naar de gate voor de eerste vlucht richting Kiev. Voelt toch een beetje raar, zo helemaal alleen. Eenmaal in het vliegtuig, heb je dan natuurlijk precies de middelste stoel die je niet wilde, maargoed. Wel gezellige gesprekken gehad met mijn reisgenoten naast me dus dat viel alles mee. Tweede vlucht was een stuk langer en vermoeiender, slapen op een stoel is gewoon niet relax. Hoe je het ook went of keert. Maar er zat een gezellige Pool naast me en ik had een plek aan het gangpad, jeej! Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Bangkok heb je nog steeds niet het idee dat je echt echt aan de andere kant van de wereld zit. Maar in de trein richting het hostel, waar een Thaise vent ongegeneerd zijn kinharen eruit aan het trekken was, voelde het toch wel aan als een ander land. Vervolgens het laatste stukje met de taxi, die natuurlijk een extra rondje reed en wat ik natuurlijk niet doorhad. Maar ach, we praten hier dan over 0,10 cent extra op een ritje van 2,50. Dus ja. Ze hebben overigens overal aftellende stoplichten, super handig zou je zeggen. Het blijft echter complete chaos in het verkeer. Maar, uiteindelijk in het hostel aangekomen. Op dat moment wilde ik eigenlijk vooral heel graag slapen maar ik moest nog wel even 2 uur wachten tot ik kon inchecken. Contact zoeken met thuis was lastig, aangezien het daar toen 7 uur s'ochtends was. Dus maar een rondje Kao San Road. Later op de dag met mijn kamergenootjes (2 Canadezen) Pad Thai gegeten, voor wel zeker 0,80 cent! Yeah ^^ Er zijn hier trouwens bizar veel Canadezen. En iedereen is leuk en gezellig en je bent geen moment echt alleen. Ik schrijf dit nu na een paar dagen, in bed om 3 uur s'nachts omdat dat zo'n beetje het enige moment is dat je op jezelf bent. Dinsdag heb ik een rondje tempels gedaan en in een tuktuk rondgetuft voor 20 baht, dat is 0,50 cent ofso. Na een tijdje denk je dan, ben ik hier niet al geweest? Want echt elke tempel lijkt op de vorige, maar het blijft mooi en indrukwekkend. Thaise mensen zijn ook zo aardig en lief en de meeste willen je overal mee helpen. Maar dan willen ze je meestal ook graag oplichten met het een of ander, dus dat kan je dan maar beter met een korreltje zout nemen. De tempel is niet dicht, ze willen gewoon dat jij naar een andere tempel gaat. Anyway, in een dumpling/noodlebar een engelse jongen ontmoet die toevallig met iemand had afgesproken in mijn hostel. Dus later op die avond met 2 Engelse, 2 Canadezen en een Amerikaan, Kao San Road onveilig gemaakt. De hoofdstraat in Bangkok. Die straat is chaos, ze proberen je constant dingen aan te smeren. Armbandjes, ping pong pussy, schorpioenen op een stokje. Die heb ik overigens geprobeerd en het was niet eens echt ontzettend vies. Ook niet echt lekker, vrij knapperig en taai maar dat hebben we dan ook maar weer eens geproefd! Ohja, en de ballonnetjes met lachgas zijn supergrapppig, het duurt een halve minuut en dan is het gevoel weer weg. Dus de hele avond aan de ballonnetjes gezeten natuurlijk. Ik betrap mezelf er trouwens op dat ik soms denk in het Engels, er zijn weinig Nederlanders hier maar wel bizar veel Engelse mensen. Vandaag met gevaar voor eigen leven met z'n vieren in een tuktuk gezeten, absoluut een aanrader! Maar je moet niet bang zijn aangelegd en je zal zeker een paar keer bijna worden aangereden. Maargoed, die chauffeur wil waarschijnlijk ook wel blijven leven, dus daar vertrouw je dan maar op. Vanavond met de nachttrein richting Chiang Mai. Dat is 14 uur in een trein, ben benieuwd hoe dat gaat zijn. Want Bangkok is superleuk maar na een paar dagen heb je het echt wel gezien.